Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ τού ΦΑΣΙΣΤΑ.

Φωτογραφία εξωφύλλου

Αχόρταγη σε βροντές κι αστραπές τούτη η νύχτα. Όλα έδειχναν πως ποτέ δε θα ξανάβγει ήλιος. Τόσο μαύρα και τόσο πυκνά τα σύννεφα...
Του Αδόλφου το εγγόνι τακτοποίησε προσεκτικά την στολή του στην κρεμάστρα και την κρέμασε στο πόμολο της πόρτας. Από κάτω ακούμπησε τα παπούτσια του, έχωσε και το όπλο του στο σώβρακό του και κοιμήθηκε ύπνο βαθύ.
Άλλωστε, τον ευνοούσε κι αυτή η μαυρίλα... Μωρέ θά 'βλεπε όνειρο να γλείφει όλην την άλλη μέρα τα δάχτυλά του.
Αίμα... Κατακόκκινο άλικο αίμα! Κατά προτίμηση εργατικό και κατά διπλοπροτίμηση κομμουνιστικό αίμα. Δυο φορές κόκκινο! Το φαγοπότι τής ζωής του!

Ένα όνειρο που 'βλεπε όλο και συχνότερα τελευταία. Το όνειρο της ζωής του!!!
Κι έπειτα ξημέρωνε 'κείνη η Χρυσή Αυγή και τ' όνειρο έπαιρνε σάρκα και οστά. 
Ένας ήλιος αλλιώτικος έβγαινε μέσα απ' τα σύννεφα.
Στο κέντρο του ο Χίτλερ χαιρέταγε φασιστικά-ναζιστικά τη Γη.
Κι οι ηλιαχτίδες, εκατομμύρια αγκυλωτοί σταυροί. 
Κι αυτός έπιανε πάντα στα χέρια τρυφερά μια τέτοια ηλιαχτίδα. 
Να εκείνη με τον πιο μεγάλο αγκυλωτό σταυρό. 
Την κάρφωνε στο όπλο του κι έβγαινε σκέτος χάρος σεργιάνι στις εργατογειτονιές, να ελέγξει μην κι έχει μείνει ζωντανός μη φασίστας. Δικαίωμα σε τούτη τη ζωή έχουν μόνο οι ναζίδες!
Αυτοί βάλαν τα στήθια τους μπροστά την κρισιμότερη στιγμή για να σωθούν τα μεγαλοαφεντικά απ' την κρίση τους. 

Σκάστε δούλοι και δουλεύετε! 
Γονατίστε! 
Ζητήστε έλεος, να μην σας εκτελέσω εδώ και τώρα. 
...Σύριζα θα σας πάρω τα κεφάλια άμα τολμήσετε να βγάλετε ανάσα.
Μεγάλο πράμα να γεύεσαι κι εσύ την εξουσία μαζί με τ' αφεντικά!

Πω-πω ηδονή!
Να, να, τώρα βγαίνει μέσα απ' τα σύννεφα ο ήλιος με τους αγκυλωτούς σταυρούς. Όρθιος! Μισό λεπτό να βάλω την στολή μου. Έτοιμος. 

Τώρα το χέρι. 
Το χέρι έτοιμο για φασιστοναζιστικό χαιρετισμό! 
Σε δευτερόλεπτα ξημερώνει η ...Χρυσή Αυγή και στο κέντρο της ο Χίτλερ! 
Πρέπει να προλάβω να χαιρετήσω ναζιστικά πρώτος απ' όλους! 

Να έχω καλού-κακού και την εύνοια του αρχηγού. Ξέρω 'γώ τι γίνεται. Εδώ οι ναζίδες "τρώμε" τα ίδια τα σωθικά μας... Ωπ, έξω απ' το όνειρο αυτό. Μου χαλάει τη διάθεση. 
Νααααααααααααααα!!!!!!!!!!!!!! Ναααααααααααααααα!!!!!!!!!!!!! 
Ανοίγουν τα σύννεφα ένα γύρω! Τώρα! Τώρα βγαίνει ο ήλιος με τους αγκυλωτούς σταυρούς! Τώρααααααααααααα!!!
     Ωχ! Μα τι; Τι έγινε; Ένα σφυροδρέπανο... Στα όπλα! Σαμποτάζ! Βοήθειααααααα!!! Τρέξτε! Ρίξτε πυρηνικές βόμβες στον ουρανό! Ο Στάλιν ζει!!! Βοήθειαααααααα!!! Βλέπω εφιάλτη! Μαμάαααααααα!!!



(Δια χειρός τής συγγραφέως Καλής Γκέλμπεση)

Μα τα σημαντικότερα, πάντα ΕΔΩ.

1 σχόλιο:

  1. Ωχ, ένα πρόβλημα που προέκυψε κατά την προετοιμασία και πριν την τελευταία κίνηση για τη δημοσίευση αυτής τής ανάρτησης, έγινε αιτία να φανούμε αγενείς. Συγκεκριμένα, ξεχάσαμε ν' αναφέρουμε ότι η φωτογραφία με το σφυροδρέπανο που μεριάζει τα σύννεφα, "εκλάπη" απ' το blog Σταύρος Μπάρκας.
    Ζητάμε συγνώμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή